bericht vanuit Switi Sranan

Lieve mensen,

Af en toe ben ik het hier echt even helemaal zat. Ik bedoel niet dat ik me hier niet vermaak, want het land is echt schitterend en de meeste mensen zijn erg vriendelijk. Het project loopt alleen nog helemaal voor geen meter!! En daar begin ik langzamerhand wel van te balen.

Vorige week maandag hadden we Suricircus, maar de jongens die dit organiseren/begeleiden waren er niet. Dus stonden Anouk en ik weer voor de groep kinderen. Dit keer waren we het echter zo zat dat we hadden besloten het niet te doen, en de kinderen naar huis te sturen. Het is namelijk niet de bedoeling dat wij de activiteit doen, maar dat wij de begeleiders ondersteunen en trainen. Zonder vrijwilligers gaat dit echter nogal lastig. Om het een keer niet te doen was wel de goede beslissing, maar het voelde echt rot om dat te doen, aangezien de kinderen er dan de dupe van worden.

Ook de dinsdag hadden we nog niets te doen, aangezien de logo’s hun lessen nog niet klaar hadden. Dit begint als het goed is deze week, maar als we dan kijken hoe weinig tijd we nog hebben valt dat best tegen.

Woensdag zouden we dan weer sport en spel hebben met Deborah en Mirelva. Maar ook dit zijn Surinaamse dames, en verschenen gewoon niet!! AAH, of op zijn Surinaams: Saaaa???!! Nog meer frustraties en teleurstellingen. De activiteit dit keer maar wel gewoon weer opgepakt. Dit zal ook wel moeten want we hebben er moeite voor moeten doen om kinderen bij het buurthuis te krijgen, dus we kunnen ze niet zomaar weer wegsturen. De activiteit op zich liep wel, er was zelfs een meisje dat ons hielp door kinderen actief te houden. We hebben haar dan ook gevraagd of ze eventueel bij de creatieve middag zou willen helpen. Ze is nog maar 12 jaar, maar ze had wel overwicht over de kinderen, dus dat is mooi meegenomen. Dit meisje zou donderdag komen, maar verscheen niet. Achteraf bleek dat ze ziek was, tenminste, dat vertelde ze, kijken of ze er volgende week dan is!

Vrijdag weer sport en spel, maar weer geen Deborah en Mirelva. Jeej! Wat is dit toch een leuk land!! Ik had het echt even helemaal gehad!! Ik vraag me soms ook echt af wat ik hier nu eigenlijk doe.. Ik bedoel ik wil heel graag, maar je hebt gewoon geen grip op de situatie. Je kunt niets van de mensen op aan en dat maakt het erg lastig om een project te draaien. Tevens ben ik hier natuurlijk om af te studeren, maar ik weet niet of ik dat op deze manier ga halen… Aan de andere kant loopt dit project al twee jaar, en als er nu nog steeds geen buurtwerkers zijn vraag ik me af hoe zij zijn afgestudeerd. Dan moeten wij dat toch ook kunnen?

Gelukkig het weekend heerlijk rustig gehad, aangezien de andere meiden allemaal naar Nickerie gingen, en Anouk en ik naar Salsuri zijn geweest. Dit wknd heeft echt weer een boel goed gemaakt! We hebben het hele wknd genoten van workshops, shows en danswedstrijden! Wat een spektakel, echt super!! Ook hebben we zelf heel veel gedanst wat natuurlijk erg tof was, vooral de Curacao culture dance: oftewel met alles schudden wat je hebt. Dit een uur lang is dan toch wel erg intensief, maar ook erg lachen!
De shows waren ook echt super! Wat kunnen die mensen dansen zeg! Zulke weekenden zijn echt nodig om de teleurstellingen van een week weer te boven te komen en de nieuwe week tegemoet te gaan!

Gisteren was er weer de suricircus activiteit en dit keer waren de jongetjes er wel, gelukkig! De activiteit liep ook wel dus dit was een goed begin van de week!

Gisteravond is ook de training voor onszelf geweest voor de trainingsweekenden. Ons werd nu echter verteld dat het niet de bedoeling is dat wij mee gaan met deze weekenden, aangezien andere mensen deze leraren gaan trainen. Wat wij gaan doen is in december en januari naar de scholen in Brokopondo en Sipaliwini om daar te kijken bij de leraren in de klas. Wij gaan daar observeren en daarna de leraren supervisie geven. Dit is dus wel weer erg leuk, maar we hadden wel de wknden vrij gehouden voor de trainingen. Dit is dus ook weer typisch Suriname: alles loopt anders dan dat je wordt verteld.

Het komt nu misschien allemaal wat negatief over, maar ik vermaak me nog steeds wel hier hoor! Het gaat nog steeds goed hier met zijn allen in een huis, we eten goed, we slapen lekker, en we doen allerlei leuke dingen! Dit even voor het geval dat jullie denken dat hier alleen maar tegenvalt, want dat is niet zo ;)

Ben erg benieuwd hoe het bij jullie gaat! Werken en school enzo? Allemaal nog een beetje te doen? En het weer? Wordt het al kouder? Ik merk dat hier het regenseizoen begint, want er valt nu regelmatig een bui op mijn hoofd.. beetje jammer, maar ook wel weer lekker verkoelend!

Nou lieve bakra’s!! Ik sluit dit stukje maar weer af, het is me nog niet gelukt om foto’s bij elkaar te plukken, maar ik zal zorgen dat die er binnenkort zijn! Nog ff geduld dus asjeblieft (wen maar een beetje aan de Surinaamse manier van werken) en tot snel!!

Liefs en kus

Anita