de laatste loodjes..

heej lieve bakra's!

Hoe gaat het daar met jullie? Hier gaat alles in een rap tempo de laatste tijd. Aankomende donderdag moeten Anouk en ik ons eindverslag inleveren, en dinsdag moeten we deze gaan presenteren, en natuurlijk moet daar nog wel iets voor gebeuren. Tegelijkertijd voelt het ook heel vervelend, want doordoor besef ik me des te beter dat het einde hier echt nadert..
Waar we nog meer druk mee zijn met zijn allen is het organiseren van een sportdag voor maar liefst 830 kinderen. Deze vind morgen plaats voor de klassen 1,2 en 3 van alle basisscholen in de wijk Flora. Maar gelukkig is alles nu zo goed als rond voor deze dag.
Als deze beide dingen achter de rug zijn ga ik vrijdagochtend lekker naar het binnenland. Met nog drie andere meiden ga ik naar de Blanche Marie vallen, in het westen van Suriname. Dit schijnt weer een ontzettend mooi natuurgebied te zijn, dus daar ga ik nog even lekker van genieten. De week erop ga ik waarschijnlijk nog samen met Anouk naar Galibi, dit is een plaatsje rechts bvovenin Suriname. In het seizoen van februari tot en met eind april zijn hier erg veel schilpadden te zien, maar we gaan een poging doen eind januari om nog een paar schildpadden te spotten! Ben benieuwd of dit gaat lukken, en anders worden het een paar daagjes strand, en een bezoek aan Frans Guyana, wat natuurlijk ook niet vervelend is.

Gisteravond hebben Anouk en ik een leuke afscheidsavond georganiseerd voor de kinderen van het buurthuis. We hebben een capoeira workshop geregeld voor de kinderen, aangezien zij vaak salto's en dergelijke aan het oefenen zijn. De jongens die wij hier hebben leren kennen beoefenen allemaal deze sport, en zij hebben ons geholpen om deze workshop te geven, echt heel erg tof van ze!! De kinderen vonden het ook allemaal heel erg leuk, je zag die gezichjes echt glunderen! Zo tof! Ook hebben Anouk en ik eindelijk een pluim gekregen van de voorzitter van het bestuur over het feit dat wij al die tijd aan het werk zijn geweest in het buurthuis! Leuk om eindelijk iets van waardering te krijgen voor je werk en je inzet van de afgelopen periode!

Ow ja, ik ben begonnen met hardlopen hier in Paramaribo! Erg lachen als je hier over straat rent.. Mensen zijn dan ineens heel fanatiek, iedereen roept naar je, en iedereen wil met je meerennen: jonge kinderen, mannen, opa's en meiden. Iedereen! Maar wel erg gezellig dus, alleen jammer als je aan de kant van de weg rent en er een auto aan komt met zijn raam open. Dit is nog niet zo erg, maar wel het feit dat diegene in de auto je dan gerust een klap op je billen geeft! Beetje jammer, maar goed!

Lieve mensen, ik moet er vandoor gaan, want er is nog veel werk te doen! Over ruim twee weken vertrek ik weer richting Nederland, en ik moet zeggen dat dat wel een heel dubbel gevoel geeft! Ik heb er erg veel zin in om jullie allemaal weer te zien, maar tegelijkertijd moet ik hier ook veel achterlaten.

Nou laiverds, tot heel erg snel!!

Een dikke brasa vanuit het nog steeds heerlijk warme Suriname.

Anita